Afgeleid van het Latijnse woord voor “kaars”, heeft candela een symbolische oorsprong die terugvoert naar de oudheid, waar kaarsen werden gebruikt als primaire lichtbronnen. In de moderne context verwijst candela echter naar een gestandaardiseerde eenheid voor lichtsterkte in een bepaalde richting.

Het verhaal van candela begint in de jaren 1940, toen wetenschappers en experts op het gebied van metingen hun hoofden bij elkaar staken om een uniforme manier te vinden om lichtintensiteit te meten. Tijdens de 9e Conferentie voor Gewichten en Maten in Parijs in 1948 werd de term “candela” officieel vastgesteld als eenheid voor lichtsterkte in een bepaalde richting. Sindsdien heeft candela een prominente plaats ingenomen in de wereld van verlichting.

Candela, afgekort als cd, is een meeteenheid die wordt gebruikt om de lichtintensiteit van een lichtbron in een specifieke richting te kwantificeren. Het vertegenwoordigt hoe helder een lichtbron lijkt vanuit een bepaalde hoek, zoals waargenomen door het menselijk oog en biedt een gestandaardiseerde methode om de visuele impact van verschillende lichtbronnen te meten.

Deze maatstaf is essentieel voor het begrijpen en ontwerpen van verlichtingssystemen in diverse toepassingen, variërend van interieurverlichting tot industriële verlichting en zelfs podiumverlichting.

Candela is een veelzijdige meting die in verschillende aspecten van verlichting wordt toegepast. Van het ontwerpen van verlichtingsscènes voor woningen en kantoren tot het creëren van sfeervolle ambiance in restaurants en hotels, candela speelt een cruciale rol. Ook in de automotive-industrie wordt candela gebruikt bij het ontwerpen van koplampen en achterlichten om optimale zichtbaarheid en veiligheid op de weg te garanderen.

Candela wordt toegepast in lichtberekeningen om de verlichtingssterkte op verschillende punten in een ruimte te bepalen. Door de lichtintensiteit in candela te meten en rekening te houden met factoren zoals afstand en hoek, kunnen ontwerpers nauwkeurig bepalen hoeveel verlichting een ruimte nodig heeft om de gewenste sfeer en functionaliteit te bereiken.

De berekening begint met het meten van de lichtintensiteit van de lichtbronnen in candela, vaak met behulp van gespecialiseerde instrumenten zoals fotometers. Vervolgens wordt deze informatie gebruikt in combinatie met kennis van de ruimte, inclusief de afmetingen en de indeling, om de benodigde verlichtingsniveaus te bepalen.

Door rekening te houden met factoren zoals reflectie, absorptie en lichtverspreiding, kunnen ontwerpers een optimaal verlichtingsplan ontwikkelen dat zorgt voor een evenwichtige en comfortabele verlichting in de ruimte. Op deze manier draagt candela bij aan het creëren van omgevingen die zowel functioneel als esthetisch aantrekkelijk zijn.